zgiąć się się wpół

См. также в других словарях:

• wpół — 1. «na środku; w połowie, na połowę» Zgiąć arkusz wpół. Talerz pęknięty wpół. ∆ Godzina wpół do pierwszej, wpół do drugiej itd. «godzina dwunasta, pierwsza itd. minut trzydzieści» ◊ Objąć, trzymać kogoś wpół «objąć, trzymać kogoś rękami w pasie»… …   Słownik języka polskiego

• pozginać — dk I, pozginaćam, pozginaćasz, pozginaćają, pozginaćaj, pozginaćał, pozginaćany «zgiąć, pochylić wiele czegoś, nadać wielu rzeczom kształt kabłąkowaty albo załamany; zgiąć coś w wielu miejscach» Pozginać drut, pręt. Wiatr pozginał drzewa.… …   Słownik języka polskiego

• pokłon — m IV, D. u, Ms. pokłonnie; lm M. y książk. «pochylenie głowy lub całego tułowia, wyrażające szacunek, powitanie, pożegnanie» Niskie, pokłony. Zgiąć się w pokłonie. Oddać komuś pokłon. ◊ przestarz. Bić pokłony «kłaniać się nisko zginając się wpół… …   Słownik języka polskiego

• uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… …   Słownik języka polskiego